Re: Koncerty w Polsce - 2009.
07-07-2009, 10:46
najsampierw pozdrowienia dla Balshoy'a - niestety na FNM padł mi ostatecznie telefon więc Twoje smsy odebrałem dopiero po powrocie do domu. byłem w środku młyna po lewej stronie, więc i tak dopychanie się tam nie wchodziło w grę. duże dzięki za kontakt - napewno jeszcze uda się na siebie wreszcie wpaść.
poniżej moje krótkie podsumowanie imprezy:
OPENER
podium (ale bez grand prix):
1. FNM, młyn totalny po lewej stronie i spuchnięta moja biedna lewa stopa (przyszedłem w sandałach, dureń).
2. Moby, bardzo sympatycznie, leci z kompa ale przynajmniej nie ma wsi. i na koniec Feelin' So Real...
3. kurde, Izrael + Kapela ze Wsi + Stonka - dobre bo polskie.
rozczarowania:
3. Kings of Leon - w sumie fajnie, ale póki co pozostają supportem PJ
2. Placebo i The Kooks - same koncerty bez zarzutu, ale muza kompletnie nie moja i nie zaskoczyłem.
1. The Prodigy i Buraka S.S. - miałem mylne pojęcia o tych zespołach
organizacja i jej uroki:
- polska kolej, bez komentarza...........
- na polu syf i smród aż strach
- ciepła woda w prysznicach to chyba leciała tylko pierwszym trzem osobom które ustawiły się w kolejce o 4 rano
- ochrona trzepiąca w poszukiwaniu dragów i alkoholu kupionego poza - ok, ale odbieranie wody w takie upały to dla mnie wciąż coś niepojętego. a przecież wystarczy przelewać do kubków przy bramkach...
- żarcia dużo ale ogólnie niedobre
- mam już dosyć piwa heineken za którym stoi się godzinę
- dojazdy luz
- mieszkańcy cierpliwi i pomocni! ("festiwali im się wszystkim pozachciewało! do pracy, do szkoły!":) fajna plaża, czysta i spokojna okolica
- służba polowa grzeczna i pomocna
- punkt grzania wody i ładowania komórek to dobry pomysł, ale w niedziele wieczór przypominał już zsyp śmieci
ogólnie jestem zadowolony, ale bez emocji wyższego rzędu
poniżej moje krótkie podsumowanie imprezy:
OPENER
podium (ale bez grand prix):
1. FNM, młyn totalny po lewej stronie i spuchnięta moja biedna lewa stopa (przyszedłem w sandałach, dureń).
2. Moby, bardzo sympatycznie, leci z kompa ale przynajmniej nie ma wsi. i na koniec Feelin' So Real...
3. kurde, Izrael + Kapela ze Wsi + Stonka - dobre bo polskie.
rozczarowania:
3. Kings of Leon - w sumie fajnie, ale póki co pozostają supportem PJ
2. Placebo i The Kooks - same koncerty bez zarzutu, ale muza kompletnie nie moja i nie zaskoczyłem.
1. The Prodigy i Buraka S.S. - miałem mylne pojęcia o tych zespołach
organizacja i jej uroki:
- polska kolej, bez komentarza...........
- na polu syf i smród aż strach
- ciepła woda w prysznicach to chyba leciała tylko pierwszym trzem osobom które ustawiły się w kolejce o 4 rano
- ochrona trzepiąca w poszukiwaniu dragów i alkoholu kupionego poza - ok, ale odbieranie wody w takie upały to dla mnie wciąż coś niepojętego. a przecież wystarczy przelewać do kubków przy bramkach...
- żarcia dużo ale ogólnie niedobre
- mam już dosyć piwa heineken za którym stoi się godzinę
- dojazdy luz
- mieszkańcy cierpliwi i pomocni! ("festiwali im się wszystkim pozachciewało! do pracy, do szkoły!":) fajna plaża, czysta i spokojna okolica
- służba polowa grzeczna i pomocna
- punkt grzania wody i ładowania komórek to dobry pomysł, ale w niedziele wieczór przypominał już zsyp śmieci
ogólnie jestem zadowolony, ale bez emocji wyższego rzędu
Re: Koncerty w Polsce - 2009.
08-07-2009, 18:31
no szkoda, że nie dało rady się zobaczyć - my z całym towarzystwem znajomków byliśmy, na lewo od sceny, staliśmy kilka kroków przed platformą, na której było miejsce dla wózków inwalidzkich; gdy zaczęło padać...ubraliśmy na siebie duże worki na śmieci
na szczęscie nie lało,tak jak wciągu ostatnich 24 godzin; dziś deszcz non stop od 5 rano do teraz! zresztą wczoraj, jak wracałem z pracy ok.18 też solidnie zmokłem...
co do sanitariatów, miałem takie podejrzenie, że wygląda tam nieciekawie; choć, gdyby zaszła taka potrzeba, mozna było skorzystać z mojej gościny ( choć pewnie byłoby Wam niezręcznie, bo bawiliście przecież ze swoim towarzystwem)
ta plaża, gdzie kąpaliście się, na Babich Dołach, to "gra" m.in. w filmie '"Czterej Pancerni i pies"..widzieliście na pewno ruiny jedenej z torpedownii, druga do dziś użytkowana jest na Oksywiu przez MW; ta plaża to też miejsce ewakuacji-ucieczki Niemców w marcu 1945 ...a zresztą, byłoby jeszcze dużo do opowiedzenia
pozdrawiam!
MIDGE URE W krakowie
14-08-2009, 14:23
Agencja Artystyczna Kabaret organizuje w dniu 22.11.2009 r. koncert Midge Ure w Audytorium Maximum UJ w Krakowie, o godzinie 18.00.
BILETY- DODATKOWE INFORMACJE I REZERWACJA POD NUMEREM TEL. 0 501 38 45 17 LUB DROGĄ E-MAILOWĄ: agencja.kabaret@interia.pl
Midge Ure - brytyjski wokalista, gitarzysta, autor tekstów, producent muzyczny i reżyser. Już jako nastolatek założył w 1969 roku zespół Stumble, który działał do 1971. W 1972 roku zasilił szeregi rockowej grupy Salvation. W 1974 przemianowano jej nazwę na Slik, w której James Midge Ure był wiodącym gitarzystą, a następnie i wokalistą. Slik nie zawojował rynku w Szkocji, ale zainteresował się nim duet producentów i twórców przebojów popularnego Bay City Rollers – Bill Martin i Phil Coulter. To właśnie dzięki nim, Ure wraz z kolegami wybrał się do Londynu.
W 1977 r. formacja Slik przeobraziła się w grupę Zones, a Ure wspólnie z perkusistą Kennym Hyslopem zrealizował singel „Pain” sygnowany nazwą PVC 2. Jeszcze w tym samym roku przystąpił do kolejnej kapeli reklamowanej jako brytyjska supergrupa. Była to punk-popowa The Rich Kids, w której w skład wchodzili: Steve New - muzyk z pierwszego składu The Sex Pistols, basista Glen Matlock (również były „Pistolet”) oraz perkusista Rusty Egan. W 1977 Bogate Dzieciaki podpisały kontrakt z EMI. Umowa z wytwórnią zapowiadała realizację trzech płyt, ale zakończyła się jedynie na trzech singlach. Właśnie w tym czasie Ure zafascynował się muzyką elektroniczną i możliwościami syntezatorów. W 1979 roku na krótko związał się z Misfits, gościnnie wziął udział w tournee Thin Lizzy po USA i Japonii oraz wspólnie ze Steve’m Strange’em nagrał singla „In The Year 2525”, jako nową wersję przeboju duetu Zager And Evans. Midge Ure opuścił The Rich Kids razem z Rusty Egane’m i wspólnie dogadali się z czołowym „noworomantykiem” Steve’m Strange’m i Billy’m Currie z Ultravox. Kwartet wspomagany przez muzyków Magazine utworzył pierwszą neoromantyczną formację o nazwie Visage, z którą Ure nagrał dwa albumy „Visage” (’80) i „The Anvil” (’82). W Ultravox Ure przejął rolę głównego wokalisty, ale ponadto grał na gitarach i syntezatorach. Odszedł po rozpadzie grupy w 1987 roku. Oprócz wypełniania obowiązków w macierzystym zespole, Ure zajmował się współpracą z innymi twórcami m.in. pomagał przy produkcji video-clipów w spółce z Chrisem Cross’em i wspierał Mick’a Karn’a z Japan. Dbał także o rozwój własnej kariery solowej. W 1982 nagrał kompozycję Thoma Rusha „No Regrets” wylansowaną w latach 60 przez tercet The Walker Brothers. Na ścieżce dźwiękowej do filmu „Party Party” znalazła się także jego wersja hitu Davida Bowie „The Man Who Sold The World. Razem z Bobem Geldofem napisał w 1984 piosenkę „Do They Know It’s Christmas?” nagraną z zespołem gwiazd Band Aid. Całkowity dochód ze sprzedaży singla przeznaczony został na zakup żywności dla mieszkańców najuboższych krajów Afryki. W 1985 r. Szkot wyruszył w swoje pierwsze tournee. Przebój „Sister And Brother” z krążka „Answers To Nothing” zaśpiewał w duecie z Kate Bush. Pierwsze dwa albumy studyjne w dużej mierze nawiązywały stylistycznie do twórczości Ultravox (nagrania „If I Was”, „That Certain Smile”, „Lied”, „Just For You”, „Homeland”) natomiast kolejne wydawnictwa w coraz większym stopniu zawierały muzykę opartą na ludowym, celtyckim brzmieniu. Midge Ure otrzymał z rąk Królowej Elżbiety II Order Imperium Brytyjskiego. 52-letni wokalista grupy dołączył 18 października 2005 do wyższych sfer brytyjskiego społeczeństwa. Ure uhonorowany został medalem oficerskim Order Of The British Empire za propagowanie muzyki i działalność charytatywną. Również w 2005 roku charytatywna działalność Midge Ure'a przy akcjach Live Aid i Live 8 została doceniona przez władze Uniwersytetu Abertay ze szkockiego miasta Dundee. Otrzymał on tytuł doktora sztuk tej uczelni. Od tego czasu Muidge Ure wydal kolejne 2 płyty (Re*Live (Hypertension)oraz Cover Versions Album) i koncertuje do dzisiaj. Będziemy mieli przyjemność i zaszczyt organizować jego koncert również w Polsce.
BILETY- DODATKOWE INFORMACJE I REZERWACJA POD NUMEREM TEL. 0 501 38 45 17 LUB DROGĄ E-MAILOWĄ: agencja.kabaret@interia.pl
Midge Ure - brytyjski wokalista, gitarzysta, autor tekstów, producent muzyczny i reżyser. Już jako nastolatek założył w 1969 roku zespół Stumble, który działał do 1971. W 1972 roku zasilił szeregi rockowej grupy Salvation. W 1974 przemianowano jej nazwę na Slik, w której James Midge Ure był wiodącym gitarzystą, a następnie i wokalistą. Slik nie zawojował rynku w Szkocji, ale zainteresował się nim duet producentów i twórców przebojów popularnego Bay City Rollers – Bill Martin i Phil Coulter. To właśnie dzięki nim, Ure wraz z kolegami wybrał się do Londynu.
W 1977 r. formacja Slik przeobraziła się w grupę Zones, a Ure wspólnie z perkusistą Kennym Hyslopem zrealizował singel „Pain” sygnowany nazwą PVC 2. Jeszcze w tym samym roku przystąpił do kolejnej kapeli reklamowanej jako brytyjska supergrupa. Była to punk-popowa The Rich Kids, w której w skład wchodzili: Steve New - muzyk z pierwszego składu The Sex Pistols, basista Glen Matlock (również były „Pistolet”) oraz perkusista Rusty Egan. W 1977 Bogate Dzieciaki podpisały kontrakt z EMI. Umowa z wytwórnią zapowiadała realizację trzech płyt, ale zakończyła się jedynie na trzech singlach. Właśnie w tym czasie Ure zafascynował się muzyką elektroniczną i możliwościami syntezatorów. W 1979 roku na krótko związał się z Misfits, gościnnie wziął udział w tournee Thin Lizzy po USA i Japonii oraz wspólnie ze Steve’m Strange’em nagrał singla „In The Year 2525”, jako nową wersję przeboju duetu Zager And Evans. Midge Ure opuścił The Rich Kids razem z Rusty Egane’m i wspólnie dogadali się z czołowym „noworomantykiem” Steve’m Strange’m i Billy’m Currie z Ultravox. Kwartet wspomagany przez muzyków Magazine utworzył pierwszą neoromantyczną formację o nazwie Visage, z którą Ure nagrał dwa albumy „Visage” (’80) i „The Anvil” (’82). W Ultravox Ure przejął rolę głównego wokalisty, ale ponadto grał na gitarach i syntezatorach. Odszedł po rozpadzie grupy w 1987 roku. Oprócz wypełniania obowiązków w macierzystym zespole, Ure zajmował się współpracą z innymi twórcami m.in. pomagał przy produkcji video-clipów w spółce z Chrisem Cross’em i wspierał Mick’a Karn’a z Japan. Dbał także o rozwój własnej kariery solowej. W 1982 nagrał kompozycję Thoma Rusha „No Regrets” wylansowaną w latach 60 przez tercet The Walker Brothers. Na ścieżce dźwiękowej do filmu „Party Party” znalazła się także jego wersja hitu Davida Bowie „The Man Who Sold The World. Razem z Bobem Geldofem napisał w 1984 piosenkę „Do They Know It’s Christmas?” nagraną z zespołem gwiazd Band Aid. Całkowity dochód ze sprzedaży singla przeznaczony został na zakup żywności dla mieszkańców najuboższych krajów Afryki. W 1985 r. Szkot wyruszył w swoje pierwsze tournee. Przebój „Sister And Brother” z krążka „Answers To Nothing” zaśpiewał w duecie z Kate Bush. Pierwsze dwa albumy studyjne w dużej mierze nawiązywały stylistycznie do twórczości Ultravox (nagrania „If I Was”, „That Certain Smile”, „Lied”, „Just For You”, „Homeland”) natomiast kolejne wydawnictwa w coraz większym stopniu zawierały muzykę opartą na ludowym, celtyckim brzmieniu. Midge Ure otrzymał z rąk Królowej Elżbiety II Order Imperium Brytyjskiego. 52-letni wokalista grupy dołączył 18 października 2005 do wyższych sfer brytyjskiego społeczeństwa. Ure uhonorowany został medalem oficerskim Order Of The British Empire za propagowanie muzyki i działalność charytatywną. Również w 2005 roku charytatywna działalność Midge Ure'a przy akcjach Live Aid i Live 8 została doceniona przez władze Uniwersytetu Abertay ze szkockiego miasta Dundee. Otrzymał on tytuł doktora sztuk tej uczelni. Od tego czasu Muidge Ure wydal kolejne 2 płyty (Re*Live (Hypertension)oraz Cover Versions Album) i koncertuje do dzisiaj. Będziemy mieli przyjemność i zaszczyt organizować jego koncert również w Polsce.